تعیین فرسایش و رسوب با cs۱۳۷توسط آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص قابل حمل (مطالعه موردی: زیرحوضه های زوجی کچیک استان گلستان)

امروزه آگاهی از تعیین مقدار فرسایش و رسوب و همچنین فرآیندهای مربوطه توجّه بسیاری از محققان حفاظت آب و خاک را به خود جلب کرده و cs137را هنوز به عنوان دقیق ترین فناوری در تعیین مقدار فرسایش و رسوب پیشنهاد می کنند. با توجّه به هزینه بالا و زمان زیاد مورد نیاز در طیف سنجی cs137آزمایشگاهی، در این تحقیق به استفاده از آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص قابل حمل در زیرحوضه های زوجی استان گلستان برای این منظور پرداخته شده است. تعداد 60 موقعیّت در هر کدام از زیرحوضه ها توسط آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص قابل حمل طیف سنجی شد. با توجّه به این که در استفاده از هر نوع آشکارسازی برای کمّی کردن مقادیر فرسایش و رسوب، وجود منطقه مرجع از ضروریات است، طیف سنجی نمونه های این منطقه (108 نمونه) در آزمایشگاه انجام شد. حدود 90% از موقعیت های طیف سنجی در هر زیرحوضه، به صورت فرسایشی بوده اند. نتایج نشان داد که مکان های فرسایشی در کل محدوده های موردمطالعه پراکنده بوده و تمامی رخساره های فرسایش را شامل می شوند، امّا مکان های رسوبی فقط به آبراهه ها اختصاص داشتند. با استفاده از مدل تبدیل توازن جرمی ii، متوسّط فرسایش سالانه در زیرحوضه های شاهد و نمونه به ترتیب 1/10 و 4/11 تن در هکتار تعیین شد. نسبت انتقال رسوب در این زیرحوضه ها به ترتیب معادل 98 و 99% به دست آمد.امروزه آگاهی از تعیین مقدار فرسایش و رسوب و همچنین فرآیندهای مربوطه توجّه بسیاری از محققان حفاظت آب و خاک را به خود جلب کرده و cs137را هنوز به عنوان دقیق ترین فناوری در تعیین مقدار فرسایش و رسوب پیشنهاد می کنند. با توجّه به هزینه بالا و زمان زیاد مورد نیاز در طیف سنجی cs137آزمایشگاهی، در این تحقیق به استفاده از آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص قابل حمل در زیرحوضه های زوجی استان گلستان برای این منظور پرداخته شده است. تعداد 60 موقعیّت در هر کدام از زیرحوضه ها توسط آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص قابل حمل طیف سنجی شد. با توجّه به این که در استفاده از هر نوع آشکارسازی برای کمّی کردن مقادیر فرسایش و رسوب، وجود منطقه مرجع از ضروریات است، طیف سنجی نمونه های این منطقه (108 نمونه) در آزمایشگاه انجام شد. حدود 90% از موقعیت های طیف سنجی در هر زیرحوضه، به صورت فرسایشی بوده اند. نتایج نشان داد که مکان های فرسایشی در کل محدوده های موردمطالعه پراکنده بوده و تمامی رخساره های فرسایش را شامل می شوند، امّا مکان های رسوبی فقط به آبراهه ها اختصاص داشتند. با استفاده از مدل تبدیل توازن جرمی ii، متوسّط فرسایش سالانه در زیرحوضه های شاهد و نمونه به ترتیب 1/10 و 4/11 تن در هکتار تعیین شد. نسبت انتقال رسوب در این زیرحوضه ها به ترتیب معادل 98 و 99% به دست آمد.